18/12 παγκόσμια ημέρα μετανάστη που έχει κηρυχθεί από τον ΟΗΕ από το 1990. Μια μέρα στην οποία προφανώς δεν έλειψαν εν έτη 2018 βαρύγδουπες δηλώσεις από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όπως π.χ. από τον Βίτσα (Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής),ο οποίος σε εκδήλωση αφιερωμένη στην συγκεκριμένη ημέρα είπε τα εξής: «Ο ελληνικός Λαός έχει δείξει στον υπόλοιπο κόσμο ποια είναι η σωστή συμπεριφορά προς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη και χρειάζονται έμπρακτη επίδειξη αλληλεγγύης…» και μάλλον αυτός ο αισιόδοξος λόγος του Βίτσα είναι ο τρόπος του να πει χρόνια πολλά στα πτώματα που ξέβραζε (και ξεβράζει) ,να πει χρόνια πολλά στον Πετρίτ, στον Λουκμάν, στις μετανάστριες που θέλανε να διώξουνε ”συνελεύσεις αγανακτισμένων κατοίκων” από την πλατεία Βικτωρίας, στους μετανάστες που ζουν στα ”φιλόξενα” κέντρα κράτησης και στις φυλακές στην Πέτρου Ράλλη , στους/στις ρομά που βλέπουν οικογενειακά έναν συγγενή τους να πεθαίνει διότι δεν τον βάζουν στο νοσοκομείο, στους μετανάστες που κατάφεραν να περάσουν τον Έβρο και βασανίζονται από μπάτσους, στις μετανάστριες στον Ασπρόπυργο/ηράκλειο που είχαν την ατυχία να πέσουν σε φονικές ενέδρες φασιστών κτλ κτλ
Και συνεχίζει με την πρόταση ”Και τώρα και όποτε χρειαστεί, ο ίδιος Λαός που άνοιξε την αγκαλιά του στους κατατρεγμένους, θα περιθωριοποιήσει τις όποιες εκδηλώσεις μίσους και βίας και δεν θα επιτρέψει να υψωθούν φρούρια και κάγκελα ξενοφοβίας”, κοιτώντας κανείς γύρω του βέβαια θα αναρωτηθεί…ποιός είναι αυτός ο λαός? Στις εικόνες που προβάλλονται καθημερινά στα ΜΜΕ βλέπουμε εθνικιστικά συλλαλητήρια με χιλιάδες κόσμο να διαδηλώνει δίπλα σε νεοναζί και ένα κύμα νεολαίας απά σχολεία που κάνει καταλήψεις για τη μακεδονία αντί για τις συγχωνεύσεις σχολείων. Μάλλον κάτι δεν κολλάει καλά, γιατί προφανώς ένας λαός που κάνει στροφή στον εθνικισμό δεν έχει αλληλεγγύη να δείξει σε κανέναν/καμία μετανάστη/στρια. Αυτή η πλευρά του ελληνικού λαού είναι αυτή που προβάλλεται από τα ΜΜΕ ως κοινώς αποδεκτή και χωράει μέσα της κάθε καρυδιάς καρύδι.
Υπάρχει όμως και μια άλλη μερίδα πληθυσμού, αυτή που σήκωσε αντιφασιστικές σημαίες σε σχολεία και έκοψε τον αέρα κάθε εθνικόφρονα καθηγητή και μαθητή, αυτή που κατέλαβε στέγες για να μείνουν μετανάστριες, αυτή που αντιπληροφορεί για τις καφρίλες του κράτους και παρακράτους για τις συνθήκες που επικρατούν σε φυλακές και κέντρα κράτησης μεταναστών, αυτή που με το όποιο κράτος (και τον όποιον Βίτσα) έχει σχέσεις μίσους και έχει υποσχεθεί στους φασίστες ότι θα περάσει από πάνω τους. Τα λόγια του Βίτσα ακούγονται σαν ένα κακόγουστο ανέκδοτο λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω. Η αλληλεγγύη είναι πράξεις και τα φασιστάκια που έχουν το εθνικό τους φρόνημα ψηλά στο ίντερνετ, θα τσακιστούν στους δρόμους.