Πριν απο κάνα μήνα μέσω δημοσιευμάτος της εφημερίδας ΕΣΤΙΑΣ (χώρις αυτή να αναφέρει κάποια πηγή) ακούσαμε για ακόμα μια “επάνασταση” που πρόκειται να φέρει το Υπουργείο Παιδείας (και θρησκευμάτων μη ξεχνιέστε) στα πανεπιστήμια καταργώντας τις λεγόμενες κομματικές παρατάξεις. Το δημοσίευμα εξήγεί ότι ο τρόπος εξόντωσης των κακόμοιρων παρατάξεων είναι η δημιουργία ενός κοινού ψηφοδελτίου σε σχέση με τα διαφορετικά που είχε κάθε παράταξη στις φοιτητικές εκλογές μέχρι σήμερα. Δηλαδή αντί να διαλέγεις αν θα ψηφίσεις κνε ή εαακ (ή κάτι αλλο που παρεμβαίνει στα εαακ), τη δαπ και την αριστερη δαπ (μπλοκο), θα διαλέγεις αν θα ψηφίσεις το μήτσο με τη κοτσίδα που θυμίζει φοιτητικό κίνημα 2006-2007, το κωστα με την ελάχιστα ευδιάκριτη μοικάνα ή το λακη με το κοστουμι και τα γυαλια σνικ. Βέβαια όπως πολύ εύκολα καταλαβαίνει οποιοσδήποτε με ένα επίπεδο νοημοσύνης ανώτερο κατσαρίδας (γιατί οι υπόλοιποι ήδη γράφουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! στα σχόλια του facebook) δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των ψηφοδελτίων και της ύπαρξης παρατάξεων γιατί όπως είναι προφανές τα ονόματα προς επιλογή θα είναι πάλι άτομα από παρατάξεις. Η σύσταση λοιπόν του πολυψηφοδελτίου θα αντικατοπτρίζει, όπως και πριν, το συσχετισμό μεταξύ των κομματικών (και μη) παρατάξεων.Άρα αυτό που λέτε, θα ρωτήσει κάποιος, είναι ότι όλο αυτό είναι ένα θεαματικό τρίκ για να χαιδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων και άλλων που έχουν απηυδήση με την ύπαρξη των φοιτητικών παρατάξεων. Αν και αυτό ίσως ίσχυει σε κάποιο βαθμό αν οντως το υπουργείο προσπαθήσει να βάλει χέρι στη δομή των φοιτητικών συλλόγων το κάνει για άλλους λόγους. Και ξεκινάμε από αυτό το “άν προσπαθήσει” το οποίο καταλήγει με το “καταφέρει”. Οι φοιτητικοί σύλλογοι σαν θεσμική συλλογική έκφραση των φοιτητών ιδρύθηκαν τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης και η δομή τους ορίζεται από τα αντίστοιχα καταστατικά που έχουν κατατεθεί στο πρωτοδικείο και έχουν αναγνωριστεί απο το ελληνικό κράτος. Τα καταστατικά αυτά προσδίδουν χαρακτήρα σωματειακού/συνδικαλιστικού τύπου στους φοιτητικούς συλλόγους και ταυτόχρονα μια πολιτική στόχευση που πηγάζει από την ηγεμονία της αριστεράς στους αγώνες του φοιτητικού προλεταριάτου των δεκαετιών του 60-70. Η οποιαδήποτε αλλαγή στο τρόπο διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών περνάει μέσα από το ξαναγράψιμο των καταστατικών των φοιτητικών συλλόγων. Εκτός λοιπόν από το ξαναγράψιμο της ιστορίας των αγώνων μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια οι οποίοι αποτέλεσαν πυρήνα χιλιάδων σχέσεων, δράσεων, δομών ακόμα και ενός είδους πολεοδομίας (Εξάρχεια), στη κατεύθυνση του οποίου κινείται και η φαινομενικά αχρείαστη επανακατάργηση του ασύλου, η κυβέρνηση επεμβένει άμεσα στη δομή και στο τρόπο λειτουργίας ενός συνδικαλιστικού οργάνου. Σίγουρα μια τέτοια εμπειρία θα είναι χρήσιμη και σε αντίστοιχα εργατικά σωματεία.
Αν κρίνουμε και με βάση την εκλογική (και άρα φαινομενική) παντοκρατορία της ΔΑΠ (της φοιτητικής παράταξης της ΝΔ) στα πανεπιστήμια μια νεα αναδιατύπωση των καταστατικών των φοιτητικών συλλόγων περισσότερο θα τα κάνει να μοιάζει με κείμενα πρόσκλησης για σκι στην αράχωβα που την έγραψε ο Μπογδάνος, ο Χρυσοχοίδης και ο μητροπολιτης Ανθιμος, παρά καταστατικό συνδικαλιστικού οργάνου.
Δεύτερον, η ύπαρξη ενιαίου ψηφοδελτίου έχει και ιδεολογικό στίγμα, αυτό της ενιαίας φοιτητικής ταυτότητας. Το φοιτητικό σώμα έχει ενιαία συμφέροντα, ασχέτως της ταξίκης θέσης και υπόστασης. Η ιδεολογία των ενιαίων φοιτητικών συμφερόντων προφανώς δεν είναι καινούργια. Από τα χρόνια που εφευρέθηκε η έννοια του φοιτητικού lifestyle, στο οποίο πολλές φορές συνδέθηκε και με έναν -βραχύβιο- “αγωνιστικό” μανδύα, οι φοιτητικές παρατάξεις (και οι αριστερές) επένδυσαν σε αυτό. Η ενότητα του φοιτητή εκφράστηκε και εδραιώθηκε με τις φοιτητικές εκλογές και τα Διοικητικά Συμβούλια.
ΥΓ: Ταυτόχρονα στο δημοσίευμα αναφέρεται η διεξαγωγή πρυτανικών εκλογών με ηλεκτρονική ψηφοφορία (υπό το φόβο των αναρχικών όπως λέει). Πρέπει να θεωρείτε δεδομένο οτι η διεξαγωγή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας θα επεκταθεί και στις φοιτητικές εκλογές. Με ένα τέτοιο τεχνικό know how, είναι πολύ εύκολο το σημερινό αίτημα μερίδας καθηγητών και κάποιων βλαμένων για ηλεκτρονική ψηφοφορία και στις Γενικές Συνελεύσεις. Αν συσχετίσουμε αυτές τις αναγγελίες με την άυξηση της αναγκαίας απαρτίας για τη κήρυξη απεργίας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2018 μάλλον πρόκειται για πείραμα διεξαγωγής ηλεκτρονικών ψηφοφοριών στα συνδικάτα και τους φοιτητικούς συλλόγους. Η πολιτική διαπάλη και η επιχειρηματολογία αντικαθιστούνται με ένα κλικ την ώρα που έχει διαφημισεις το GNTM. Ενα κλικ που κανείς δεν ξέρει ποιός/ποιά το έκανε, τι εκπροσωπεί και με ποιό σκοπό.
