Το φαινόμενο του airbnb έχει επιπτώσεις στην φοιτητική φιγούρα στη στέγαση τους. Γύρω από τις φοιτητικές περιοχές χτιζότανε ολόκληρη αγορά με μαγαζιά, καφετέριες, φωτοτυπάδικα κτλ. Φοιτητές/τριες(ειδικά στο κέντρο) που είχαν βρει μια τρώγλη ,όσο οικονομικότερη γινόταν , κοντά στην σχολή τους ,είναι από τους πρώτους που πλήττονται. Στους ιδιοκτήτες αυτό το πάρε-δώσε με τα φοιτητικά σπίτια, τους εξασφάλιζε ένα σταθερό εισόδημα για κάποια χρόνια. Όμως με την διάδοση του airbnb τα σπίτια του κέντρου άδειασαν για να περιμένουν τουρίστες, γύρω από τους οποίους διαμορφώνεται εκ νέου μια αγορά στην γύρω περιοχή. Πλέον αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείτ μόνο στα σπίτια στο κέντρο αλλά απλώνεται σε μια ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτό και όσα σπίτια δεν έχουν μπει ακόμα σε διαδικτυακές πλατφόρμες είναι απλησίαστα για έναν φοιτητή/τρια διότι είναι πανάκριβα. Φυσικά αυτό δεν επηρεάζει μόνο τους φοιτητές που έχουν έρθει από επαρχία για να σπουδάσουν, αλλά και αυτούς που έμεναν ήδη στην Αθήνα και αποφάσισαν να ανεξαρτητοποιηθούν παράλληλα με τις σπουδές τους. Όσοι/ες έρχονται από την επαρχία αναγκάζονται να βρουν μια δουλειά προκειμένου να συμβάλουν στην συντήρηση του σπιτιού τους, ενώ οι υπόλοιποι πρωτευουσιάνοι είτε βρίσκουν όσες δουλειές χρειάζεται για να παραμείνουν ανεξάρτητοι (παρατώντας βέβαια τις σπουδές τους), είτε γυρίζουν στο πατρικό τους.
Εννοείται ότι τα παραπάνω δεν συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις και χωριά, με τρανταχτό παράδειγμα τα Χανιά που τα σπίτια νοικιάζονται σε φοιτητές μόνο από Σεπτέμβρη έως Μάη και έπειτα καθαρίζονται με ναφθαλίνη για να προσφέρουν μια τρου γκρηκ εξπηριενς στα τουριστάκια.
Ως φοιτητές/τριες πρέπει να διεκδικούμε το δικαίωμα μας στη στέγαση και να απαιτούμε την ανέγερση νέων εστιών καθώς και την βελτίωση των ήδη υπαρχουσών. Η στέγαση των φοιτητών δεν είναι μια ουτοπική ιδέα , είναι ανάγκη της καθεμίας/ενός από εμάς .